Μόνο ως τραγικά μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τα όσα συμβαίνουν στη Μαγνησία, που εδώ κι έναν χρόνο καταστρέφεται με ραγδαίο ρυθμό από τη συσσώρευση χρόνιων λαθών, παραλείψεων και στρεβλής, καταστροφικής ή ανύπαρκτης διαχείρισης των φυσικών της πόρων. Τα δύο μεγαλύτερα υδάτινα οικοσυστήματα του νομού, ο Παγασητικός κόλπος και η λίμνη Κάρλα, διαχρονικά αντιμετωπίζονταν εχθρικά ή αδιάφορα από τις τοπικές διοικήσεις και το υδροκέφαλο κράτος, ώσπου οι νέες συνθήκες που επέβαλαν οι κακοκαιρίες Daniel και Elias, αποκάλυψαν την ύβρη και την κακοποίηση στο πολύτιμο φυσικό περιβάλλον τους.
Την έκρηξη ζωής που σημειώθηκε στην ιχθυοπανίδα της Κάρλας μετά τις πλημμύρες διαδέχτηκε μια έκρηξη θανάτου, με ανυπολόγιστες για την ώρα συνέπειες τόσο στον ίδιο τον πληθυσμό των ψαριών, όσο και στους πληθυσμούς των πτηνών που ταΐστηκαν με αυτά, στο φυσικό περιβάλλον της Κάρλας και του Παγασητικού και στην οικονομία της περιοχής. Ένα φαινόμενο που δεν είναι ανεξήγητο για την επιστημονική κοινότητα και που, αφού είχε αρχίσει σταδιακά από τις αρχές του καλοκαιριού, κακώς δεν ελέγχθηκε και δεν αντιμετωπίστηκε εγκαίρως από τις αρμόδιες Αρχές.
Ως κύρια αιτία, λοιπόν, οι Πράσινοι-Οικολογία θεωρούν την ουσιαστική απουσία της Μονάδας Διαχείρισης της Κάρλας (πρώην Φορέας Διαχείρισης), που μετά την ενσωμάτωσή της στον Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α./ΥΠΕΝ, έπαψε να λειτουργεί. Ο Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α. αποδείχθηκε για άλλη μια φορά λίγος και υδροκεφαλικός, αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής να εγκαταλείψει τις Προστατευόμενες Περιοχές της χώρας και να συρρικνώσει κάθε μέσο ή υπηρεσία επιστημονικής διαχείρισης και προστασίας τους. Όπως, αντίστοιχα, έχει διαλύσει τη Δασική Υπηρεσία και αντί της πρόληψης επενδύει αποτυχημένα στην καταστολή των δασικών πυρκαγιών, έτσι και με τις Προστατευόμενες Περιοχές ασχολείται μετά την υποβάθμιση ή την καταστροφή τους.
Στην περίπτωση της Κάρλας η Μονάδα υπολειτουργεί και η λίμνη εγκαταλείφθηκε χωρίς επιστημονική παρακολούθηση (monitoring) των νέων δεδομένων που έχει δημιουργήσει η πλημμύρα στο οικοσύστημα και στην ευρύτερη περιοχή και των νέων δεδομένων που βίαια δημιουργεί η αποστράγγισή της. Παρακολούθηση που όφειλε η κυβέρνηση να αναθέσει έστω σε κάποιον άλλο φορέα (πχ Πανεπιστήμια) προκειμένου να τηρήσει την ευρωπαϊκή νομοθεσία για την Προστασία των υδάτων, αλλά και για να μπορεί να σχεδιάσει το μέλλον και την οικονομία των παρακάρλιων οικισμών, που δεν γίνεται απλά να περιμένουν να υποχωρήσουν τα νερά. Αντί αυτού η λίμνη Κάρλα αντιμετωπίστηκε σαν μια μεγάλη λεκάνη, που πρέπει γρήγορα να αδειάσει και σχέδια επί χάρτου για την περαιτέρω κακοποίησή της προτάθηκαν άστοχα και ανεύθυνα και από την Ολλανδική εταιρεία στην οποία ο πρωθυπουργός ανέθεσε τη διαχείριση των νερών της Θεσσαλίας. Και σε όλη αυτή τη βίαιη συνθήκη δεν προβλέφθηκαν, φυσικά, ούτε οι συνέπειες για την επιβάρυνση του Παγασητικού.
Συνεπώς, η τεράστια ευθύνη του πρωθυπουργού δεν έγκειται στο ότι δεν δέχτηκε να χρηματοδοτήσει τη σήραγγα προς το Αιγαίο, που της πρότεινε ο Περιφερειάρχης. Γιατί και αυτή η πρόταση δεν τεκμηριώθηκε ποτέ επιστημονικά και επικέντρωνε στην αποστράγγιση χωρίς παρακολούθηση και στη μετάθεση του προβλήματος από τον Παγασητικό στο Αιγαίο. Η ευθύνη του Πρωθυπουργού έγκειται στην πλήρη εγκατάλειψη της λίμνης και της παρακάρλιας περιοχής, που οδήγησαν στην κρίση!
Ως προς τη διαχείριση της κρίσης, μεγάλη προφανώς ευθύνη βαραίνει την Περιφέρεια Θεσσαλίας, που υποτίμησε τον κίνδυνο και δεν πρωτοστάτησε σε ένα σχεδιασμό έκτακτης ανάγκης που θα ενέπλεκε και το Δήμο Βόλου και τον Οργανισμό Λιμένος από την έναρξη εμφάνισης του φαινομένου. Απορούμε γιατί δεν μπορούσε να κλείσει ο αγωγός με νερό άρδευσης της Γυρτώνης για να γίνει η μερική εκτροπή του προσωρινά στον Πηνειό, τη στιγμή που είναι δίπλα, ούτως ώστε να κλείσει το θυρόφραγμα στον Ξηριά άμεσα χωρίς κίνδυνο να πλημμυρίσει το Στεφανοβίκειο. Και ευθύνες φέρει ξεκάθαρα ο Δήμος Βόλου κι ας προσπαθεί να τις αποποιηθεί. Δεν μας εκπλήσσει όμως. Ξέρουμε, άλλωστε ότι η θάλασσα είναι καθαρή γιατί κολυμπάει σε αυτή κι ο Δήμαρχος και ότι ο αέρας της πόλης είναι καθαρός γιατί αναπνέει κι αυτός!
Οι Πράσινοι-Οικολογία θεωρούμε απαραίτητη την εφαρμογή της νομοθεσίας σχετικά με το περιβαλλοντικό έγκλημα και την πλήρη διερεύνηση ευθυνών για την καταστροφή αυτή. Δηλώνουμε τη συμπαράστασή μας στην τοπική κοινωνία και στους επιχειρηματίες και εργαζομένους που πλήττονται ξανά από τη νέα οικολογική καταστροφή και απαιτούμε την υλοποίηση όλων των ενεργειών που θα συμβάλλουν στην αποκατάσταση των οικοσυστημάτων Κάρλας και Παγασητικού. Επιφυλασσόμαστε για δικές μας ενέργειες και προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Επιπλέον, αναμένουμε τα αποτελέσματα των αναλύσεων που διέταξε ο Εισαγγελέας για να διαπιστώσουμε αν υπαίτια για τη θανάτωση ήταν μόνο η ασφυξία ή μήπως και η αλόγιστη χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.
Τέλος, ζητάμε να ανοίξει ο δημόσιος διάλογος για το μέλλον της Κάρλας και ειδικά για την αποκατάστασή της από το Καλαμάκι μέχρι τον ταμιευτήρα. Κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει την περίπτωση η φύση να θελήσει με τους δικούς της μηχανισμούς να επανέλθει κόντρα σε μυωπικές πολιτικές αποφάσεις.